بازگشت
چرا اینگونه خاموشی ؟
خلیـل الله رووًفی خلیـل الله رووًفی

به مبارزنسـتوهی که پس ازرسیدن به چوکی شورا

                             ازمبارزه دست میکشد وخامـوشی اختیار میکند

                                            

                    

 

 

نمیدانم چرا ای همصدای من

صدایت گنگ وخاموش است ؟

درین روز وشبستانی که داغ زخم دستان تبه کاران

وشبخون گروه فاسد بیگانه گان

مهرتباهی را

به پشت وپهلوی جغرافیای ما وتو،

بیرحمانه میکوبد

توازبرج بلند خود

قضایا را تماشا میکنی ازدور

ولی ازدست ودامانت صدائی برنمی خیزد.

 

صدایت روزگارانی،

سرود زندگی را درقیام سرکش آزاده مردان،

تا دل تاریخ می پیچید

وآماج طنینش پنجه با تابوی استبداد می سائید

چه آماجی که درهرگام تند خود

پیام رستخیز ملتی را تا سریردار ومنبر همرهی میکرد

فراخوانش زنسل زندهً تاریخ،

درراه رسیدن تا به اوج رستگاریها

چه راه مشکل ودشوارمی پیمود !

ودرپیکارخود ازنام آزادی

وحق سرنوشت مردم افتاده درگرداب محنتها

سخن میگفت

واخطارحوادث را بخون خود رقم میزد

 

ولی امروزخاموشی

ازان صدربلنــد خانهً ملت

ازان تالارپرهنگامهً شورا

که کانون هزاران بند وبست قومی وتنظیم سالاریست

زاسباب رفاء ملک وملت هرچه پنداری

درونش ازغرور وظرفیت خالیست

 

 ولی درداربست این حوادث ازحضورتو

صدائی درنجات مردم ازکابوس این سنگین شبستان برنمی تابد

حضورت دردل آن دره ها وصخره های شامخ ومرد آشنا

وان لحظه های بسته درامید فرداها

دگرازهرچه پنداری

تهی ازخاطرات تلخ امروز است

 

مبارک برتو باد ای همصدای من !

چنین ایام بهــروزی

چنین دردامن شبهــا

شرنگ جام پیروزی

 

جولای 2012

 

 

 

 

 


July 15th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان